Op dit keramiek stuk ben ik het meest trots. Het heeft alles wat ik wilde: geel, niets voorstellend, spanning tussen de kleuren en het is grillig. Helemaal mooi!
Tijdens het maken, werd de associatie al snel gelegd met iets wat ik er helemaal niet in zag, maar bij anderen ervoor zorgden dat ze er weinig over durfden te zeggen. Het lastige is dat, door diegene die er wel iets over zeiden, mijn beeld van mijn werkstuk werd vertroebeld. Ik werk nu eenmaal graag dun en met flubbers à la mijn flubbervaas.
De kleur stond vanaf het begin vast: geel. Sinds ik die glazuur heb gebruikt als zonnetje op het servies, wilde ik meer stukken maken met die kleur. Echter was dat glazuur op en niet meer leverbaar, waarna de docent voor me op zoek is gegaan naar een soortgelijke kleur en glans.
Op de rechterfoto zie je het stuk met glazuur bewerkt. Hier zie je hoe lastig het is, voor te stellen hoe een stuk uit de over komt.
Het is een muurobject, daar komt het het best tot zijn recht. Het volgende seizoen wil ik meer stukken gaan maken die samen met dit stuk een groot wand sculptuur vormen. Ik heb dus nog wel ambities 😉.
Reacties
Een reactie posten